Stefnuskrá

Stefnuhringrásin (einnig: stefnuhringrás) er úr bandarískri stjórnmálafræðilegri bandarískri bandarískri fyrirmynd sem stjórnmálaferlið skiptist í nokkur venjulega sex eða sjö þrep. Það var fyrst mótað árið 1956 af stjórnmálafræðingnum Harold Dwight Lasswell ^[1] . Þessi aðferð var síðan tekin upp og þróuð frekar í þýskum stjórnmálafræði.

Greina má eftirfarandi áfanga stefnuhringrásarinnar:

• Vandamálaskilgreining : hringrás stjórnmálaáætlunar (virka, skipulags, stefnusviðs, dagskrár) hefst á því augnabliki þegar ákvörðun er tekin um að takast á við vandamál yfirleitt. Að sögn Gabriel Almond er þessi áfangi helst hafinn af hagsmunasamtökum eða öðrum félagslegum stuðningshópum.
• Dagskrárgerð eða þema þema: Í næsta skrefi er áður skilgreint vandamál á pólitískri dagskrá ( dagskrá sett). Í hinu klassíska tilfelli er þetta gert af stjórnmálaflokkum sem koma með ákveðnar tillögur háðar pólitískum sviðum inn í umræðuna, venjulega í gegnum formenn sína á flokksþingum, í afstöðublöðum, fréttatilkynningum eða yfirlýsingum. Einnig er hægt að setja pólitískt vandamál á dagskrá, til dæmis vegna breyttra rammaskilyrða, fastra fresta eða fjölmiðlaþrýstings. Dagskrárstillingin er notuð til að rannsaka hvaða leikari veitir völdum viðfangsefnum kynningu í pólitískri umræðu. ^[2] Hver er upphafsmaður ákveðinnar stefnu, hver færir tiltekin mál á pólitíska dagskrá?
• Stefnumörkun : Ef tilteknu efni tekst að komast á þann stað á pólitískri dagskrá þar sem breyting á löggjöf virðist nauðsynleg, fer ákvarðanatökuferli á milli hlutaðeigandi aðila, þ.e aðallega þeir sem eru raunverulega þátttakendur í endanlegri ákvörðun verða. Eftir að vandinn hefur verið kynntur og ræddur er pólitísk ákvörðun tekin, allt eftir valdaskiptingu milli hinna ýmsu hagsmuna og uppbyggingar þeirra stofnana sem þessi atkvæði og endanlegar ákvarðanir fara fram í. Þetta atriði er einnig nefnt stefnumótun í þýskumælandi bókmenntum.
• Framkvæmd : Þegar ákvörðun hefur verið tekin er henni síðan breytt í lög, mögulegar lagfæringar í öðrum lögum gerðar þannig að hægt er að samþætta nýju lögin í löggjöfina laus við mótsagnir. Þetta felur einnig í sér beitingu nýju löggjafarinnar um ráðgjafar- og ættleiðingarheimildir, að því er varðar innihald og form ( löggjafarvald ), á víkjandi vald ( framkvæmdarvald og dómsvald ).
• Mat : Við umsókn sína ákvarða aðfararstofnanir og dómskerfi (td með dómum á viðkomandi svæði eða á grundvelli laga þessara) hvort og að hve miklu leyti lögin hafa í för með sér ákveðna annmarka sem löggjafinn hafði ekki séð fyrir. eða sem eru í Höfðu sýnt fram á að framkvæmdin er sérstaklega erfið.
• Endurskilgreining eða uppsögn : hér lýkur stefnuhringrásinni. Ef þörf er á breytingum við matið, þ.e.a.s. ef efnið er sett aftur á dagskrá, leiðir nýtt ferli til breytinga á fyrirliggjandi eða til að setja nýjar reglugerðir. Að öðrum kosti er hins vegar einnig hægt að hætta stjórnmálaáætlun þar sem mögulegir kostir í formi kostnaðarsparnaðar eða minnkun skriffinnsku verða á móti mörgum hindrunum.

Hagur af stefnuhring og gagnrýni

• Í stjórnmálafræðirannsóknum er fyrirmynd stefnuhringrásarinnar fyrst og fremst notuð við greiningarskipulag pólitísks ferils, þ.e. viðráðanlegan, margbreytileikaminnandi framsetningu forritsgerðar ferils, sem í raun getur birst marglaga og sérstaklega með varðandi leikara og innihald dagskrár, hreiður og keyrandi samhliða. Með því að byggja á áföngum stefnuhringrásarinnar komu fram ýmsar undirgreinar stefnurannsókna á sjötta og sjöunda áratugnum, til dæmis framkvæmdarannsóknir eða matsrannsóknir.
• Stefnuhringrásin gerir einnig kleift að gera ítarlegri greiningu á innihaldstengdum málefnum innan einstakra áföngum.
• Að auki er það leiðarvísir fyrir hugsjón pólitískt ferli hvað varðar staðlaða og lýðræðislega kenningu .
• Ókostir koma upp ef litið er á líkanalegt ferli sem spegilmynd af pólitískum veruleika. Í raun og veru eru einstakir áfangar oft ekki greinilega greinanlegir, skarast eða keyra samtímis.
• Upphafleg vandamálskilgreining er enn erfið því ekki er hægt að greina vandamál á hlutlægan hátt. Í stefnuhringnum er hins vegar gert ráð fyrir núverandi vandamáli og litið fram hjá ferlinu við skynjun vandamála.
• Ennfremur eru ferli stjórnmálafræðinnar dofnað hlutlægt í gagnrýnissambandi, sem gerir lesandanum kleift að búa til nákvæma mynd af vandamálinu með þessari hringrás.

Dæmi um notkun þýskra stjórnmálafræði er greining á þróun EADS með pólitískri hringrás Bockstette. ^[3]

bókmenntir

• Paul Ackermann o.fl. (ritstj.): Pólitísk verkfræði í hnotskurn. Skipulags spurningar fyrir stjórnmálamenntun. Wochenschau Verlag, Schwalbach 1994.
• Werner Jann, Kai Wegrich: Fasamódel og pólitísk ferli: Stefnulotan . Í: Klaus Schubert, Nils C. Bandelow (Hrsg.): Kennslubók í greiningu á pólitísku sviði . München / Vín 2003, bls. 71-105.
• Peter Massing : Slóðir að hinu pólitíska. Í: Peter Massing, Georg Weißeno (ritstj.): Stjórnmál sem kjarni pólitískrar menntunar. Leiðir til að sigrast á kenningum utan stjórnmála í stjórnmálum. Leske + Budrich, Opladen 1995.
• Judith V. May, Aaron B. Wildavsky (ritstj.): The Policy Cycle . Beverly Hills, London 1978.
• Jörg Steinhaus: Lög með fyrningardagsetningu - tæki til að draga úr skrifræði? Norderstedt 2008, ISBN 978-3-8370-7076-7 .

Einstök sönnunargögn

1. ↑ Harold Dwight Lasswell: Ákvörðunarferlið: sjö flokkar hagnýtra greininga. Bureau of Governmental Research, viðskiptaháskólinn og opinber stjórnsýsla, háskólinn í Maryland, 1956.
2. ↑ Buonanno, L. & Nugent, N.: STJÓRNMÁL OG STEFNUVINNUR Evrópusambandsins . Palgrave Macmillan, Basingstoke Hampshire 2013.  
3. ↑ Carsten Bockstette: Hagsmunir fyrirtækja, netkerfi og tilkoma evrópsks varnariðnaðar. Málsrannsókn með dæmi um stofnun evrópska flug-, varnar- og geimfyrirtækisins (EADS). Dr. Kovač Verlag, Hamborg 2003, ISBN 3-8300-0966-6 .

Vefsíðutenglar

• Sjónræn stefnuhringrás ( minnisblað 14. mars 2013 í netsafninu )